Dubai ye yerleştiğim ilk yıllardaydı sanırım, Cirque du Soleil geldiğinde, "benim sirkte ne işim var?" diyerek gitmemiştim. O zamana kadar benim kafamda sirk dendiğinde kendisine eziyet edilmiş hayvanlar gelirdi. Bilmezdim ki bu sirk o bildiğimiz sirklerden değil, bu grup o akıllara kazınmış gruplardan çok farklı bir grup.
Neticede cehalet kötü bir şey, öğrenmek iyi bir şey.
Cirque du Soleil ne ola ki diyenler için şuraya bir tanıtımını ekleyeyim. Adamlar 84 yılında 73 kişilik bir ekip iken şu anda dünyanın çeşitli noktalarında aynı anda pek çok gösteriyi gerçekleştirebilecek 5000 kişiye yakın bir ekibe sahipler.
Michael Jackson anısına hazırladıkları bu şov ise kelimenin tam anlamı ile inanılmaz idi. Sahneye en uzak noktadan, en yukarıdan izlemiş olsam da hayalgücüm, bana eksik kalanları tamamlayıverdi.
Zamaninda az biraz grup içinde dansetmiş, gösterilere çıkmış birisi olarak, en basit bir hareketin, hadi diyelim ki kafani sağdan sola çevirme hareketinin ayni anda 10 kişi tarafından gerçekleştirilebilmesi için nasıl çalışılması gerektiğini bilen bir zavallı olarak, sahnedeki uyuma, titizliğe ve profesyonelliğe hayran kaldım.
Sanatçıların performansları için bir ara, "bunların kesiklikle kemikleri falan olamaz, safi kastan oluşmus bunlar" derken yakaladım kendimi.
Şu videoya bir göz gezdirirseniz ne demek istediğimi biraz daha iyi anlatabilirim sanırım.
Sahne içindeki dekorlar ve ekranların değişim hızına yetişmek mümkün değildi. Hiç beklenmedik bir anda, hiç tahmin edilmeyecek şekilde değişip duruyordu.
Ve gösteri bittiğinde, el avuclarım kıpkırmızı olana kadar alkısladığımı, zaten hastalıktan dolayı ara ara kısılan sesimin tezahurat ile daha da kısıldığını farkettim.
Michael Jackson a yakışır bir şov. Kendisinin koyu hayranlarını belki "E bu kadarcık mı?" diye hayal kırıklığına da uğratabilir belki ama iki saati aşan süresi ile, bir efsanenin en mühim işlerini, ama en önemlisi de felsefesini aktarabilmiş bir şov bence.
Immortal yani ölümsüz bir ruha hakkı ile bir selam verilmiş.
No comments:
Post a Comment